acas

معرفی مجموعه داستان <<دوازده نت برای سکوت>> | پرده هر کی رو بالا زدیم، رسوا بود

تهران با همهshy;ٔ گرفتاریshy;shy; هایش میshy; ارزید به شهری که هر لحظه باید منتظر باشی کنارت بمبی بترکد یا از آسمان راکت و خمپاره shy;ای بیاید.

دوازده نت برای سکوتمجموعهshy; ای شامل دوازده داستان به هم پیوسته است. این مجموعه راجع به افغانستانی های مهاجری است که در ساختمانی نیمه ساخته در تهران ساکنshy; اند؛ ازاین رو، می shy;تواندوازده نت برای سکوترا تلاشی در ادبیات مهاجرت نامید؛ و آن را اثری نو در این زمینه دانست؛ چراکه اگرچه پیش از این در داستان معاصر فارسی به انسان مهاجر و مفهوم مهاجرت پرداخته شده بود (مثلاً در داستان های رضا قاسمی) اما معمولا شخصیتshy; این داستان ها ایرانیان مهاجر در غرب بودند و اغلب زندانیان هویت ایرانی شان؛ که خواسته و ناخواسته، مستقیم یا غیرمستقیم دست به خودویرانگری میshy; زدند. اما دردوازده نت برای سکوتمکان هجرت خود ایران است و شخص مهاجر، اهل افغانستان.

دردوازده نت برای سکوتنیز مفهوم هویت از مفاهیم اساسی و از عوامل به هم پیوستگی این دوازده داستان است. این انسانshy; ها اگر چه از افغانستان به ایران مهاجرت کردهshy; اند؛ امّا گویا در این برجِ نیم ساختهٔ حصارکشیده شده در قلب تهران نیز افغانستانی جدید یا استعاری به وجود آمده است. بنابراین در این مجموعه، مکان داستانی دارای معنا و مفهومی فراتر از آنچه در ظاهر میshy; نماید است. به عبارتی، میshy; توان گفت نگاه داستانی نویسنده از نگاه او به مکان و رابطهٔ آن با هویت برخاسته و چنین نگاهی است که این مجموعه داستان را خاص میshy; کند و داستانِ نویسنده را از وقایع نگاری صِرف دور میshy; دارد.

به این ترتیب، کلیت مجموعه را این طور میshy; شود خلاصه کرد: افغانستانی هایی مهاجر که در ساختمانی در ایران جمع شده shy;اند و با نیروهای خارجیِ مخالف یا موافق که به داخل ساختمان نفوذ میshy; کنند، درگیر می شوند و بخش اساسی این درگیری ها متأثّر از هویت آنها و وضعیت افغانستان در این سال ها است؛ همان عاملی که اغلب به داستانshy; ها لحنی تراژیک میshy;بخشد.

رو گرداندم سمت تلوزیون که کابل را نشان میshy; داد. ناصر، از در آمد تو. سیب زمینی shy;های شسته را ریخت توی آبکش و بعد، چاقو به دست آمد وسط اتاق و زل زد به تلوزیون. دود بود و آتشی که گله به گله از زیر خرابهshy; ها شعله میshy; کشید و خیابانی که تکه پارهshy; های لباس و دمپایی و لکهshy; های خون فرشش کرده بود. بوی دود و خون پیچیده بود توی سرم و دلم آشوب شد. یاد همٔ وحشت هایم افتادم و یاد آرامشی که اینجا داشتم .

کیوان صادقی دردوازده نت برای سکوتانسان هایی را نشان می shy;دهد که اگرچه از سرزمین خود کوچیده shy;اند، همچنان هویتshy;شان را از افغانستان می گیرند. آنچه در این دوازده داستان بر سر شخصیتshy; های ازوطن گریخته می shy;آید، مطابق با آن چیزی است که اگر در سرزمین خود میshy; ماندند، احتمالا بر سرشان میshy; آمد؛ انگار ربطی ندارد که در کجای جهان باشند.

کنار آخرین کاج، ایستادم و قسم خوردم برگردم هرات و هیچshy; وقت پایم را توی این شهر نفرین شده نگذارم. دروغ، بدتر از بمب آدم را میshy; کشد. بمب، یک بار می shy;کشد و خلاص. ولی دروغ، هر روز و هر ساعت.

در نهایت داستان از مهاجران افغانستانی فراتر می رود و هویتی جغرافی-طبقاتی از شخصیت ها را بازنمایی می کند که میshy; توان فرودستانِ خاورمیانه نامیدشان.

این نگاه فراگیر در کنار زبان شیوا و گیرای صادقی، دوازدهshy;نت برای سکوترا تبدیل به مجموعهshy; ای خواندنی کردهshy; که میshy; توان با اطمینان، خواندنش را به علاقه مندان ادبیات داستانی ایران پیشنهاد کرد.دوازده نت برای سکوتجزو برگزیدگان جایزهٔ ادبی بوشهر است و در سال ۱۳۹۷ توسط نشر نیماژ به چاپ رسیده و در اغلب کتابفروشی ها و سایتshy; های معتبر در دسترس علاقه مندان است.

کارش که تمام میshy; شد، دو لیوان لبالب را هورت میshy; کشید و تمام صورتش گر میshy; گرفت. سرخِ سرخ . بعد میshy; آمد توی اتاق و تمام قصهshy;shy; های عالم را برای ما تعریف میshy; کرد. از خان های دهاتشان. از کولیshy; ها و ایلات. از آنها که رشید بوده shy;اند و جلوی خاshy;نshy; ها در آمده shy;اند؛ از عتیقه، از گنج، از رمّال و موکّل و جادو. آخر سر هم میshy; رفت سراغ قصّهٔ خودش و نامزدی که قالش گذاشته بود. همیشه هم حرف را به اینجا می کشاند که: <<خلاصه داش شیرو، پردهٔ هرکی رو که بالا زدیم، رسوا بود. من نمیshy; گم، سعدی میshy; گه.>>